Η εθνική μας μοναξιά
Με αυτά και με αυτά φτάσαμε στο σημείο της θεοποίησης της επιστήμης, επικοινωνίας και των ιδεολογιών. Ξαφνικά κάποιοι απέκτησαν άρτια επιστημονική κατάρτιση σε θέματα ιστορίας, κορονοϊού και όχι μόνο, άλλοι μπέρδεψαν τον θεσμικό τους ρόλο με τον κοινωνικό ακτιβισμό και κάποιοι βάζουν την επικοινωνία πάνω από την πολιτική. Όσο και αν επισκιάζονται τα δύσκολα που έχουμε μπροστά μας από την ομολογουμένως πολύ αποτελεσματική διαχείριση της κυβέρνησης τόσο της πανδημίας όσο και των τουρκικών προκλήσεων στον Έβρο, με όλα τα παραπάνω αντιλαμβάνομαι ότι το μήνυμα, άλλοτε για την επιστήμη, άλλοτε για τον μαρξισμό-διεθνισμό και άλλοτε για τον φιλελευθερισμό-οικουμενισμό, είναι ότι κάποιοι τα έχουν αναγάγει σε «θρησκεία». Και όσοι τα υποστηρίζουν και εκφράζουν μένουν αλώβητοι. Δεν κρίνονται και φυσικά δεν δέχονται και συνέπειες. Εξού και η θεοποίηση τους. Η ελληνική κυβέρνηση, αφενός δεν τα προκαλεί, αφετέρου, όμως, είναι εκείνη που επέλεξε τα πρόσωπα και σε πολλές περιπτώσεις ενθαρρύνει τις επιλογές και πράξεις τους με την απουσία και ενίοτε και παρουσία της.
Η επόμενη μέρα: Απλές σκέψεις με αφορμή τον Covid-19
Δεν μπορούμε πλέον να θεωρούμε την παγκοσμιοποίηση ως κάτι πέρα από τον δικό μας έλεγχο, σαν να θεωρούμε ότι με τους νόμους που έχουμε δημιουργήσει όλοι και όλα περικλείονται μέσα στη γνωστή φράση "ο νόμος της αγοράς", λόγω της οποίας πιστεύουμε ότι δεν είμαστε σε θέση να εκφράσουμε τη δική μας βούληση . Φυσικά και η βούληση μας έχει όρια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε την ευκαιρία να την εκφράσουμε ή να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε στάσεις ζωής που να ενσωματώνουν περισσότερο τα δικά μας όρια, αντί να προσποιούμαστε ότι «δεν τρέχει τίποτα».
Οι δεξαμενές πετρελαίου έχουν γεμίσει, οι τιμές καταρρεύσει
Πρόσφατα μάθαμε για την κατάρρευση των futures – Συμβόλαια Μελλοντικής Εκπλήρωσης – πετρελαίου, κλείνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία με αρνητικές τιμές. Είναι πολύ...
Ο κομβικός ρόλος των ελληνικών τραπεζών καταλύτης στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης
Ο οικονομικός και παραγωγικός ιστός μια χώρας είναι ένα συναρπαστικό εργαλείο, κατασκευασμένο από εκατομμύρια κομμάτια τα οποία, μαγικά και με προφανώς αόρατο τρόπο, συναντώνται μεταξύ τους. Δεν υπάρχει κάποιος διευθυντής ορχήστρας και εκείνοι που προσπάθησαν να ρυθμίσουν και να διευθύνουν μια οικονομία με διάφορες παρεμβάσεις τους, απέτυχαν.
Η «μόλυνση» της οικονομίας από την επέλαση της πανδημίας του κορωνοϊού
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως, όταν θα έχει τελειώσει ο εφιάλτης της επέλασης της πανδημίας του κορωνοϊού, τίποτε δεν θα είναι ίδιο όπως ήταν πριν. Η ελπίδα μας είναι ότι αργά ή γρήγορα η επιδημία θα τεθεί υπό έλεγχο και οι συνέπειες δεν θα είναι καταστροφικές. Όταν ο κίνδυνος για την ανθρώπινη ζωή θα έχει περιοριστεί μοιραία η συζήτηση θα επικεντρωθεί στις οικονομικές επιπτώσεις.
