Τεχνητή Νοημοσύνη: Ανάγκη για Εθνική Στρατηγική ως Άσκηση Προσαρμογής
Μεγάλη η συζήτηση στις μέρες μας για τις επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης στην εργασία, στις ανθρώπινες σχέσεις, στα ατομικά δικαιώματα, στην ίδια την ύπαρξη – μια πρώτη γεύση μας έδωσε άλλωστε και το κείμενο το Ηλία Διάκου, εδώ στο Επί Δεξιά. Αναμφίβολα βρισκόμαστε ενώπιον δομικών αλλαγών, δε χωρεί αμφιβολία. Σχεδιάζουμε τις υποδομές των επόμενων 50 ετών. Αστοχίες στην αρχιτεκτονική του υπό διαμόρφωση συστήματος θα σημάνουν ευρύτερες παρεκκλίσεις επί παντός του επιστητού. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να καταδείξει το μέγεθος της πρόκλησης. Ενδιαφέροντες καιροί, το δίχως άλλο. Μέσα σε αυτήν την αλλαγή, υπάρχει μία μεταβλητή που θα κρίνει πολλά. Ποια είναι αυτή; Η ικανότητα και ο βαθμός προσαρμογής στα νέα δεδομένα που επιφέρει η Τεχνητή Νοημοσύνη. Σε ποιο βαθμό οι άνθρωποι, οι κοινωνίες, οι ιδεολογίες, είναι ικανοί να προσαρμοστούν σε μία κατάσταση, που πιθανώς να σημάνει και την αρχή της μετεξέλιξης του ανθρώπινου είδους, όπως ακριβώς έγινε και πριν 70.000 χρόνια με την επικράτηση των Sapiens;
Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση και η επιβεβλημένη δια βίου μάθηση
Η κοινωνία μας βίωσε τρεις Βιομηχανικές Επαναστάσεις μέχρι τώρα. Η κάθε μία από αυτές αποτέλεσε τη βάση για την επόμενη και η κάθε μία ξεχωριστά αλλά και όλες μαζί άλλαξαν δραστικά τον κόσμο μας.
